Country: Poland
Language: Polish
Source: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)
Desmopressini acetas
Ferring GmbH
H01BA02
Desmopressini acetas
0,2 mg
Tabletki
Opakowania: Zawartość opakowania: 30 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05909990767113
Bezterminowe
1 ULOTKA DLA PACJENTA 2 ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA: INFORMACJA DLA PACJENTA MINIRIN 0,2, 0,2 MG, TABLETKI _ _ _Desmopressini acetas _ NALEŻY UWAŻNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU, PONIEWAŻ ZAWIERA ONA INFORMACJE WAŻNE DLA PACJENTA. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4. SPIS TREŚCI ULOTKI: 1. Co to jest Minirin 0,2 i w jakim celu się go stosuje 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Minirin 0,2 3. Jak stosować Minirin 0,2 4. Możliwe działania niepożądane 5. Jak przechowywać Minirin 0,2 6. Zawartość opakowania i inne informacje 1. CO TO JEST MINIRIN 0,2 I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE Minirin 0,2 występuje w postaci tabletek. Zawiera octan desmopresyny, działający podobnie do naturalnego hormonu przysadki mózgowej – wazopresyny. W odróżnieniu od wazopresyny Minirin 0,2 nie ma działania naczynioskurczowego, a jego działanie przeciwdiuretyczne, czyli zmniejszające wydzielanie moczu, jest wydłużone. Minirin 0,2 stosowany jest do leczenia: moczówki prostej ośrodkowej, pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u pacjentów powyżej 7 lat (wyjątkowo powyżej 5 lat) z prawidłową zdolnością zagęszczania moczu, nokturii u dorosłych związanej z nocnym wielomoczem. 2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU MINIRIN 0,2 KIEDY NIE STOSOWAĆ LEKU MINIRIN 0,2 jeśli pacjent ma uczulenie na desmopresynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), jeśli u pacjenta występuje psychogenna lub nawykowa polidypsja (nadmierne p Read the complete document
1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 2 1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO MINIRIN 0,2, 0,2 mg, tabletki 2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY 1 tabletka zawiera 0,2 mg octanu desmopresyny (_Desmopressini acetas)_, co odpowiada 0,178 mg desmopresyny. Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna 124 mg Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA Tabletki Białe, owalne i wypukłe tabletki z linią podziału i napisem „0,2” po jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podział na równe dawki. 4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 4.1. WSKAZANIA DO STOSOWANIA Minirin 0,2 jest wskazany do leczenia moczówki prostej ośrodkowej Minirin 0,2 jest wskazany do leczenia pierwotnego izolowanego moczenia nocnego u pacjentów powyżej 7 lat (wyjątkowo powyżej 5 lat) z prawidłową zdolnością zagęszczania moczu. Minirin 0,2 jest wskazany do leczenia nokturii u dorosłych związanej z nocnym wielomoczem (objętość moczu produkowanego w nocy przekracza pojemność pęcherza moczowego). 4.2. DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA OGÓLNIE _Wpływ jedzenia:_ Spożycie pokarmu może zmniejszać intensywność i czas działania przeciwdiuretycznego przy stosowaniu małych dawek desmopresyny (patrz punkt 4.5). W razie wystąpienia objawów nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub hiponatremii (ból głowy, nudności, wymioty, zwiększenie masy ciała lub, w ciężkich przypadkach, drgawki) leczenie należy przerwać do czasu całkowitego wyzdrowienia pacjenta. Po wznowieniu leczenia konieczne jest ograniczenie podaży płynów do minimum (patrz punkt 4.4). Jeśli w ciągu 4 tygodni po dobraniu właściwej dawki nie uzyskuje się odpowiedniego działania klinicznego, lek należy odstawić. SPECYFICZNIE WEDŁUG WSKAZAŃ _Moczówka prosta ośrodkowa: _ Dawkowanie w moczówce prostej ośrodkowej jest indywidualne, ale doświadczenie kliniczne wskazuje, że całkowita dawka dobowa mieści się zwykle w granicach od 0,2 do 1,2 mg. Read the complete document