Finlepsin 200 mg Tabletki

Kraj: Polska

Język: polski

Źródło: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)

Składnik aktywny:

Carbamazepinum

Dostępny od:

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.

Kod ATC:

N03AF01

INN (International Nazwa):

Carbamazepinum

Dawkowanie:

200 mg

Forma farmaceutyczna:

Tabletki

Podsumowanie produktu:

Opakowania: Zawartość opakowania: 50 tabl. w blistrach (5 x 10) Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05909991014117

Status autoryzacji:

Bezterminowe

Ulotka dla pacjenta

1
ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
FINLEPSIN, 200 MG, TABLETKI
_Carbamazepinum_
NALEŻY UWAŻNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZASTOSOWANIEM
LEKU, PONIEWAŻ ZAWIERA ONA
INFORMACJE WAŻNE DLA PACJENTA.
-
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie
przeczytać.
-
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.
-
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go
przekazywać innym. Lek może
zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie
same.
-
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym
wszelkie objawy
niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym
lekarzowi lub farmaceucie.
Patrz punkt 4.
SPIS TREŚCI ULOTKI
1.
Co to jest lek Finlepsin i w jakim celu się go stosuje
2.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Finlepsin
3.
Jak stosować lek Finlepsin
4.
Możliwe działania niepożądane
5.
Jak przechowywać lek Finlepsin
6.
Zawartość opakowania i inne informacje
1.
CO TO JEST LEK FINLEPSIN I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Lek Finlepsin zawiera karbamazepinę, związek o budowie
trójpierścieniowej, o działaniu głównie
przeciwdrgawkowym, także neurotropowym i psychotropowym. Działa też
przeciwbólowo np.
w przypadkach nerwobólu nerwu trójdzielnego i w innych bólach
napadowych. Mechanizm działania
przeciwdrgawkowego karbamazepiny jest tylko częściowo poznany. Lek
prawdopodobnie blokuje szerzenie
się nieprawidłowych wyładowań bioelektrycznych w mózgu.
Wskazaniami do stosowania leku Finlepsin są:
-
padaczka: napady częściowe proste i złożone; napady uogólnione
toniczno-kloniczne (szczególnie
wtórnie uogólnione), występujące w czasie snu oraz napady o
postaciach mieszanych;
-
idiopatyczny nerwoból nerwu trójdzielnego;
-
idiopatyczny nerwoból nerwu językowo-gardłowego;
-
ból w przebiegu neuropatii cukrzycowej;
-
nerwoból nerwu trójdzielnego w przebiegu stwardnienia rozsianego;
-
zapobieganie napadom d

Charakterystyka produktu

1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Finlepsin, 200 mg, tabletki
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka zawiera 200 mg karbamazepiny
_(Carbamazepinum)_
.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka zawiera 0,0088 mg sodu w postaci kroskarmelozy
sodowej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Białe, okrągłe tabletki, po jednej stronie z obustronnym skosem i
głęboka kreską dzielącą, wypukłe po
drugiej stronie, o gładkiej powierzchni, nieuszkodzonych brzegach i
jednolitym wyglądzie.
Tabletkę Finlepsin można podzielić na połowy.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
-
padaczka: napady częściowe proste i złożone; napady uogólnione
toniczno-kloniczne (szczególnie
wtórnie uogólnione), występujące w czasie snu oraz napady o
postaciach mieszanych;
-
idiopatyczny nerwoból nerwu trójdzielnego;
-
idiopatyczny nerwoból nerwu językowo-gardłowego;
-
ból w przebiegu neuropatii cukrzycowej;
-
nerwoból nerwu trójdzielnego w przebiegu stwardnienia rozsianego;
-
zapobieganie napadom drgawkowym w alkoholowym zespole abstynencyjnym w
warunkach
szpitalnych
4.2
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Leczenie karbamazepiną należy rozpoczynać od małych dawek
dobieranych indywidualnie,
w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Dawka jest następnie
stopniowo zwiększana do uzyskania
optymalnej dawki podtrzymującej.
Dawka dobowa jest zazwyczaj podawana w kilku dawkach pojedynczych i
wynosi od 400 do 1200 mg
karbamazepiny. Dawka dobowa nie powinna być większa niż 1600 mg z
powodu nasilonego
występowania działań niepożądanych po większych dawkach.
Dawkę należy określać na podstawie na podstawie stężenia leku w
osoczu, zwłaszcza w leczeniu
skojarzonym. Stężenie terapeutyczne karbamazepiny wynoszą 4 do 12
μg/mL.
W przypadkach indywidualnych wymagana dawka może znacząco różnić
się od podawanych dawek
początkowych i podtrzymujących (np. z powodu zwiększone