Milurit 200 mg Tabletki

Kraj: Polska

Język: polski

Źródło: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)

Składnik aktywny:

Allopurinolum

Dostępny od:

Proterapia Sp. z o.o.

Kod ATC:

M04AA01

INN (International Nazwa):

Allopurinolum

Dawkowanie:

200 mg

Forma farmaceutyczna:

Tabletki

Podsumowanie produktu:

Opakowania: Zawartość opakowania: 1 butelka 30 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181882; Zawartość opakowania: 1 butelka 50 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181899; Zawartość opakowania: 1 butelka 60 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181905; Zawartość opakowania: 1 butelka 70 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181912; Zawartość opakowania: 1 butelka 80 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181929; Zawartość opakowania: 1 butelka 90 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181936; Zawartość opakowania: 1 butelka 100 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181943; Zawartość opakowania: 1 butelka 120 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05995327181950

Status autoryzacji:

2025-06-02

Ulotka dla pacjenta

1
ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
Milurit, 150 mg, tabletki
Milurit, 200 mg, tabletki
_Allopurinolum _
NALEŻY UWAŻNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZASTOSOWANIEM
LEKU, PONIEWAŻ ZAWIERA ONA
INFORMACJE WAŻNE DLA PACJENTA.

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie
przeczytać.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go
przekazywać innym.
Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby
są takie same.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym
wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub
farmaceucie. Patrz punkt 4.
_ _
SPIS TREŚCI ULOTKI
1.
Co to jest lek Milurit i w jakim celu się go stosuje
2.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Milurit
3.
Jak stosować lek Milurit
4.
Możliwe działania niepożądane
5.
Jak przechowywać lek Milurit
6.
Zawartość opakowania i inne informacje
1.
CO TO JEST LEK MILURIT I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Substancją czynną tabletek Milurit jest allopurynol. Allopurynol
należy do grupy leków nazywanych
inhibitorami enzymów. Substancje te są skuteczne w kontrolowaniu
tempa niektórych zmian
zachodzących w organizmie.
Milurit stosuje się długotrwale w celu zapobiegania dnie moczanowej
i może być stosowany w innych
stanach związanych z nadmiarem kwasu moczowego w organizmie, takich
jak kamienie nerkowe i
inne choroby nerek oraz kiedy pacjent otrzymuje leczenie z powodu
nowotworu lub ma zaburzenia
czynności niektórych enzymów.
2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU MILURIT
KIEDY NIE STOSOWAĆ LEKU MILURIT

Jeśli pacjent ma uczulenie na allopurynol lub którykolwiek z
pozostałych składników tego
leku (wymienionych w punkcie 6).
OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Przed rozpoczęciem stosowania leku Milurit należy omówić to z
lekarzem.
Szczególna ostrożność i

Charakterystyka produktu

1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Milurit, 150 mg, tabletki
Milurit, 200 mg, tabletki
_2._
_ _
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
_ _
Jedna tabletka zawiera odpowiednio 150 mg lub 200 mg allopurynolu
_ (Allopurinolum). _
Substancja pomocnicza o znanym działaniu
Sód (patrz punkt 4.4)
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
MILURIT, 150 MG, TABLETKI:
Białe lub szarawe, owalne tabletki, z wygrawerowanym napisem
„E353” na jednej stronie i linią
podziału na drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe
dawki.
MILURIT, 200 MG, TABLETKI:
Białe lub szarawe, owalne tabletki, z wygrawerowanym napisem
„E354” na jednej stronie i linią
podziału SNAP na drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na
równe dawki.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. WSKAZANIA DO STOSOWANIA

Leczenie wszystkich postaci hiperurykemii, których nie można
kontrolować dietą, w tym
hiperurykemia wtórna różnego pochodzenia i powikłania kliniczne
stanów przebiegających z
hiperurykemią, zwłaszcza jawna dna moczanowa, nefropatia moczanowa
(np. w trakcie
leczenia nowotworów) oraz w celu rozpuszczenia złogów i
zapobiegania powstawaniu
kamieni moczanowych.

Leczenie nawracającej kamicy nerkowej z kamieniami nerkowymi o
mieszanym składzie
wapniowo-szczawianowym, z towarzyszącą hiperurykemią, gdy leczenie
płynami, dietą i
innymi sposobami okazało się nieskuteczne.

Choroby nowotworowe i zespoły mieloproliferacyjne z szybkim obrotem
komórkowym, w
których zwiększone stężenie moczanów występuje samoistnie lub
wywołane jest leczeniem
cytotoksycznym.

Zaburzenia czynności niektórych enzymów, prowadzące do
nadprodukcji moczanów, np.:
- fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej (np. zespół
Lescha-Nyhana);
- glukozo-6-fosfatazy (np. choroba spichrzeniowa glikogenu);
- syntetazy fosforybozylopirofosforanowej;
- amidotransferazy fosforybozylopirofosforanowej;
- fosforybozylotransferazy adeninowej.
4.2.